Eerste dagen in Canada!

Op zondagochtend ontbijten op het dakterras in het zonnetje terwijl er even verderop een trein voorbijraast. Niet het eerste idee dat je krijgt bij een exchange naar Canada. In december zal dit ook vast anders zijn, maar voorlopig laat ik mijn winterjas en truien maar even in de koffer liggen. Inmiddels ben ik alweer vijf dagen in Canada en tot nu toe gaat alles voorspoedig. Aangezien er geen verblijf geregeld was vanuit de universiteit en het lastig bleek te zijn om via de mail een kamer te regelen, was de eerste uitdaging een onderkomen te vinden hier in Hamilton voor de komende vier maanden. Samen met Tom Aben, die net als ik MBA (vergelijkbaar met master in Nederland, alleen klinkt het net iets cooler) vakken gaat volgen aan de McMaster University in Hamilton, zijn we op zoek gegaan en binnen twee dagen konden we de koffers en tassen verplaatsen van het hostel naar ons huis waar we tot eind december terecht kunnen. Voor ik hier verder over uit zal wijden, eerst even wat meer over de reis naar Canada en de eerste dagen daar.

Dinsdag 22 augustus was de dag van vertrek. Om 9 uur ’s ochtends stond mijn moedertje me uit te zwaaien op station Den Bosch en begon ik aan het eerste deel van de lange reis. In Roermond werd ik opgehaald door Tom. We hadden samen de tickets geboekt, dus zodoende hadden we voor het gemak (en de gezelligheid) afgesproken samen de reis te gaan maken. Na een tussenstop in Echt, waar Tom vandaan komt, ging de reis verder naar Brussel waar we werden afgezet door de vader van Tom. Vanaf Brussel pakten we de Thalys naar Schiphol. Na een dutje gedaan te hebben in de trein, waar ik wel aan toe was, kwamen we op Schiphol aan. Bij de balie werd ons echter leuk verteld dat we random waren uitgekozen en nu kans liepen niet mee met het vliegtuig mee te mogen omdat deze overboekt was. Bij de gate zouden we meer duidelijkheid krijgen. Natuurlijk mochten we uiteindelijk gewoon mee met het vliegtuig en acht uur later, na een filmpje en wat series gekeken te hebben, wat gelezen te hebben en prima te hebben gegeten, kwamen we veilig aan op Canadese bodem. Vanaf het vliegveld pakten we de bus en de metro en zodoende kwamen we rond 10 uur ’s avonds Canadese tijd (04:00 Nederlandse tijd) aan in The Only Backpackers Inn Hostel.

De volgende ochtend hebben we heerlijk ontbeten, wafelontbijt met veel fruit, en hebben we onze reis voortgezet. Met de metro naar het grootste station van Toronto, vanaf waar we de bus naar Hamilton zouden pakken. Deze bus misten we op 30 seconden. Gelukkig gaat er elk half uur een en terwijl Tom op de spullen bleef passen, gaf dit mij de mogelijkheid even Toronto in te lopen. Het station was vlakbij het zakendistrict, dus dat betekende hoge gebouwen, veel mannetjes in pak en een parkje dat vol zat met zakenlui die hun lunch aan het nuttigen waren. In 20 minuten tijd krijg je geen heel goed beeld van Toronto, dus dat we hier terugkeren lijkt me duidelijk. Voor de volgende twee nachten hadden we een hostel geboekt in Hamilton. Hamilton Guesthouse leek ons een prima uitvalsbasis voor de zoektocht naar een kamer en als het ons niet prima had geleken, hadden we er ook wel overnacht want het is het enige hostel in Hamilton. ’s Middags hebben Tom en ik meteen het busje gepakt naar de universiteit waar we de boel hebben verkend en binnen zijn gelopen bij de student office. De vriendelijkheid en behulpzaamheid van Canadezen was ons al eerder opgevallen, maar kwam hier weer tot uiting. Toen we vertelden dat we op zoek waren naar een kamer ging de receptioniste meteen op zoek voor ons. Ze pakte de telefoon en draaide het nummer van de eigenaar van het eerste (geschikte) huis dat ze gevonden had. En ja hoor, de volgende dag zouden we langs kunnen komen voor een bezichtiging. TOP natuurlijk. Om dit te vieren hebben we ‘s avonds ons eerste Canadese biertje genomen en hebben we Mexicaans gegeten (bijna net zo lekker als de taco’s van mijn moeder van vorige week zaterdag).

De volgende dag hadden we dus de bezichtiging. De kamers zitten boven een winkel, die ook door de huisbaas wordt verhuurd. De huisbaas woont zelf ergens anders in Hamilton en komt uit Israël. Zijn broer woont in Amsterdam en zijn nicht heeft 30 miljoen dollar. Als het hier niet om een Joodse familie gaat, weet ik het ook niet meer. Hij vind ‘the Dutch’, samen met de Canadezen, het beste volk ter wereld dus we zaten meteen gebakken. De kamers zijn niet erg groot, maar wel gemeubileerd (bed, bureau, stoel en kast) wat heel erg fijn is. Keuken en badkamer zien er prima uit en het huis heeft dus ook een patio (een dakterras). Enige nadeel is dat een van de twee kamers pas begin september vrijkomt. Na enig overleg hebben we besloten dat ik de grotere kamer neem en Tom de kleinere kamer. Doordat Kathy, ons Canadees/Chinees huisgenootje, er pas 1 september uitgaat betekent dit wel dat ik tot die tijd op de slaapbank zal moeten overnachten en pas dan haar kamer kan overnemen. Daarnaast woont hier nog een Canadese jongen, Mitch, maar die is nu voor 1,5 week op vakantie. Verder is het opvallend er tegenover ons een gunshop zit. Mochten we dus nog wat wapens willen inslaan, dan hoeven we enkel de straat over te steken. Verder is Hamilton geen criminele stad hoor en is dit ook ‘slechts’ de enige gunshop van deze stad.

Vrijdagavond zijn Tom, Bas (een jongen uit Amsterdam die hier ook gaat studeren en een erg mooie naam heeft) en ik naar de Wal*mart gegaan. Wat een grote winkel is dat zeg. We hadden nog kussens nodig en hebben meteen een voorraad voedsel en drank (fris, want alcohol verkopen ze hier alleen in speciale winkels en nergens in de supermarkt) gekocht. Toen maar de taxi teruggepakt, want zagen het niet zitten te gaan lopen en twee verschillende bussen te nemen. Onderweg naar de Wal*mart kwamen we nog de ‘Dutch Toko’ tegen waar ik een pak vlokken heb gekocht. We werden daar zelfs in het Nederlands aangesproken, moet niet veel gekker worden.

Gisteren zijn Tom en ik naar de Niagara Falls geweest. Ondanks de drie verschillende bussen die we moesten nemen, waardoor we een kleine twee uur onderweg waren, was het zeer de moeite waard. Het plaatsje bij Niagara Falls is een grote kermis en daardoor wat minder leuk, maar de boottocht ‘Maid on the Mist’ was echt geweldig. De poncho’s waren geen overbodige luxe, want boven op het dek kreeg je een zeer verfrissende douche. De regenbogen boven het water zijn prachtig en je gaat echt vlak langs de watervallen, waardoor de boot haast niet vooruit lijkt te komen door het wilde water. Gelukkig nog wat foto’s kunnen maken, maar mijn telefoon op tijd opgeborgen toen het echt te gek werd met de watervaldouche. Je hebt ook nog een uitkijktoren bij de Niagara Falls en je kan vlak langs de watervallen lopen, maar uiteraard betaal je overal extra voor dus hebben Tom en ik besloten dat niet te doen. Wellicht een andere keer.

Gisterenavond zijn we door Kathy en haar Poolse vriend, het is echt heel multicultureel hier want bijna alle Canadezen weten wel uit welk Europees land hun (groot)ouders komen, mee Hamilton ingenomen. We hebben op het terras voor een bar gezeten met een aantal vrienden van hen erbij. Het was alleen jammer dat we om 2.30 vriendelijk verzocht werden het terras te verlaten omdat ze gingen sluiten. En dat op een zaterdagavond. Het was gelukkig op loopafstand (15 minuutjes). Wat dat betreft zitten we mooi tussen het centrum van Hamilton en de universiteit in. Helaas is voor ons het busvervoer niet gratis, voor bachelor studenten wel (niet eerlijk!), dus ik ga proberen komende week een fiets te regelen. Voor 60 a 70 dollar moet je hier een fiets kunnen krijgen, dus dat is te overzien. En wat ben je als Nederlander zonder fiets. Lekker met het fietsje naar de Nederlandse winkel om hagelslag en Karvan Cevitam te halen. Nee, laten we dat maar niet doen.

Maandag hebben we Transition Day, wat een welkomsdag is voor MBA studenten. De dresscode is business casual. Er wordt trouwens ook van je verwacht dat je in pak naar colleges gaat. Nou had ik mijn jasje wel bij, maar zwarte schoenen heb ik hier moeten kopen net als een pantolon. Die kwam ik gelukkig tegen bij de Wal*mart tegen een redelijk prijsje. De colleges beginnen pas op 10 september, dus na morgen hebben we twee weken lang geen verplichtingen. Er zijn verder namelijk geen introductieactiviteiten voor MBA studenten, wat op zich wel jammer is. Wel gaan we kijken of we nog aan kunnen sluiten bij een aantal activiteiten voor de internationale bachelorstudenten. Daarnaast willen we een trip gaan maken naar Boston en New York City. Met de bus ben je dan zo’n 15 uur onderweg, maar dat is wel een stuk goedkoper dan met het vliegtuig. Ondanks dat ons hier verteld is dat we vooral niet naar een Nazi-country als de States moeten gaan waar het racisme hoogtij zou vieren. Canadezen zijn dan wel vriendelijk, maar blijkbaar hebben ze niet zoveel met hun buurland.

Samenvattend: alles verloopt tot nu toe volgens plan en Tom en ik zijn erg blij dat we een onderkomen hebben gevonden. De zon schijnt hier al heel de week en voorlopig kunnen we hier volop van genieten voordat op 10 september de colleges van start gaan. Meer hierover in mijn volgende blog, dan zal ik ook mijn vakken toelichten en heb ik meer het idee wat me te wachten staat. Ik ben hier natuurlijk niet alleen naartoe gekomen om de toerist uit te hangen maar zal ook de serieuze student moeten zijn. Mooie uitdaging dacht ik zo.

Ps. De foto’s van de afgelopen dagen zal ik op Facebook zetten.