Studie, weekend en voetbal
Door: Bas Schreurs
Blijf op de hoogte en volg Bas
27 September 2012 | Canada, Hamilton
Inmiddels ben ik alweer ruim een maand in Canada en, hoe cliché het ook mag klinken, voel ik me er steeds meer thuis. Zoals ik al aangaf in mijn vorige blog werd het, na al de tripjes de eerste weken, tijd voor wat regelmaat. En die heb ik gekregen ook. Te beginnen op de maandag. Van 11.30 tot 22.00 in het Ron Joyce Center (de naam van ons schoolgebouw in Burlington), dat weet je ook meteen dat de week begonnen is. Het positieve hieraan is dat ik op maandagavond meteen de helft van mijn colleges erop heb zitten. Heb namelijk één van mijn vijf vakken meteen laten vallen. Wat een instelling hè. En dat meteen na het eerste college. Heb het echter niet zonder reden gedaan en mede op aanraden van Maarten, een jongen die vorig jaar hier op uitwisseling was vanuit Tilburg. Hij is er dus de schuldige van dat ik nu elke woensdag vrij ben en alle tijd heb zinvolle voetbalfeitjes uit mijn hoofd te leren. Nee helaas, was het maar zo’n feest. Kan de tijd die ik er nu bij heb gekregen erg goed gebruiken voor mijn andere vier vakken en daarnaast wil ik me natuurlijk niet alleen met de studie bezig houden hier. Moet overigens nu wel even daadwerkelijk alle vier vakken zien te halen, zodat ze me in Tilburg niet de boete van 100! Euro kunnen opleggen.
Business, Government and Global Environment, Corporate Reputation and Brand Management, Managerial Negotiations en Corporate and Reward Systems. Als je de namen van mijn vakken hoort, lijkt het nogal wat voor te stellen. Je zou haast gaan denken dat het interessant is. En meestal is dit nog waar ook, behalve dan Managerial Negotiatons. Dat is vooral heel leuk. Dat is tenminste wat de instructrice ons al 10 keer heeft weten te vertellen. Elk college moet je onderhandelen met een van de andere studenten. Je weet van elkaar niet wat je moet bereiken, waardoor dit best wel lastig is. Als je eenmaal bezig bent, ga je je echter steeds meer inleven in je rol en wordt het inderdaad best leuk. Bovendien heeft het vak een slagingspercentage van 100%. Vind ik ook best leuk. Een soortgelijk vak als Corporate Reputation and Brand Management heb ik vorig jaar ook al gevolgd in Tilburg, maar de hoogleraar die dit geeft is een stuk sympathieker dan de heer Roest die ik in Tilburg had. Enig nadeel is dat het de helft van de tijd over (Canadese) merken gaat waar ik nog nooit van heb gehoord. Laatste college mochten we een merk gaan beoordelen op reputatie en toen kozen we voor Coca-Cola. Daar had ik weleens van gehoord. Bij Corporate and Reward Systems zitten we met 8 man in college en wordt er veel gediscussieerd. Dat is wel even wennen, maar zeker leerzaam. Voor het Government vak moesten we een Briefing Note schrijven, waarbij je op één pagina instructies moest geven aan een minister als die moet reageren op een (crisis)situatie. Onderwerp mocht je zelf kiezen, dus toen heb ik gekozen voor de situatie in Haren van vorige week. Zodoende heb ik ook een excuus me te verdiepen in wat er zoal in Nederland gebeurt. Wel jammer dat ik het feestje van Merte heb moeten missen, ben er zeker bij als ze 17 wordt.
Nu hebben jullie een beetje een idee gekregen wat ik op studiegebied uitvoer. Toch blijft donderdagmiddag het hoogtepunt van de studieweek: begin van het weekend! Afgelopen weekend hadden we zodoende op donderdagavond eerst de verjaardag van een van de Franse dames waarna we naar de 1280 (een bar/club onder een van de universiteitsgebouwen, die moet ik in Tilburg nog zien te vinden) zijn gegaan, op vrijdagavond hadden we een internationaal diner georganiseerd (waarbij iedereen een gerecht uit zijn thuisland moest klaarmaken. Onze boerenkool was erg goed gelukt. Net als de rookworst trouwens. De Noorse, Deense en Franse specialiteiten smaakten overigens ook prima. Net als de Duitse fles Jägermeister), zaterdagmiddag mijn eerste American Football wedstrijd bijgewoond (leuk om een keer mee te maken, maar toch opvallend dat een sport waarin in 3 uur tijd zo weinig gebeurt mensen kan boeien) en zaterdagavond hadden we een huisfeestje. Beetje flauw als er rond 23.00 politie langskomt om te zeggen dat de muziek zachter moet. Gelukkig zijn ze daarna niet meer teruggekomen, want ze zijn er toe in staat feestjes compleet te ontruimen heb ik vernomen.
Daarnaast ben ik weer aan het sporten geslagen. Heb gelukkig de tweede etage in het sportcentrum ontdekt, waardoor ik niet gedwongen ben de fitnessapparaten op de begane grond te gebruiken waar ik niets van snap (ja, Martijn en Stijn, jullie zijn er niet om ze me uit te leggen) en hoef ik ook niet tussen de veel te brede gasten mijn oefeningen af te werken. Echter ben ik niet alleen in het sportcentrum bezig, maar ben ik de komende maanden weer te bewonderen op het voetbalveld. Heb voor 40 dollar voetbalschoentjes op de kop weten te tikken op een grote uitverkoop en de plannen om een voetbalteam op te starten met internationale studenten ging door. Vorige week donderdag de eerste training afgewerkt (wat neerkwam op een uur lang partijspel met in totaal 26 man) en zondag hadden we onze eerste wedstrijd. We doen mee aan een universiteitscompetitie, dus je speelt enkel tegen andere teams van de McMaster University. Alle wedstrijden vinden dus op dezelfde velden plaats. Ze duren alleen slechts tweemaal 25 minuten. Desondanks wisten we de eerste wedstrijd met 6-0 te winnen. Als centrale verdediger had ik het niet al te druk, al moet ik toegeven dat de Canadezen niet zo heel goed zijn in voetbal. Dan kun je beter een aantal Engelsen, Fransen en Duitsers in je team hebben. Aangevuld met onze Deense aanvoerder, een Italiaan, een Amsterdammer en een Mexicaanse keeper hebben we geen onaardig team. De play-offs moeten haalbaar zijn! En het kampioenschap ook, als we elke week tegen Canadezen mogen voetballen.
Komend weekend moet ik echter meteen een wedstrijd missen, want dan ga ik samen met Tom en zijn ouders de natuur van Canada ontdekken. De ouders van Tom hebben dit de afgelopen twee weken al gedaan en vertrekken na het komende weekend weer naar Nederland. Ze stelden voor ons naar een van de natuurparken te rijden, dus wie zijn wij om zo'n aanlokkelijk aanbod af te slaan. Aangezien veel andere internationale studenten naar Alonquin Park (een van de grootste parken hier in Ontario) gaan dit weekend, lijkt het ons een ideaal moment Hamilton te ontvluchten om vogels, beren en olifanten te spotten. Met die vogels moet het wel goed komen, maar die verrekte olifanten weten zich altijd goed te verstoppen in de bossen heb ik gehoord. Jullie zullen moeten wachten op mijn volgende blog om erachter te komen of het me gelukt is er een te ontdekken of misschien wel een hele kudde. Daarin ook de verhalen over onze trip naar Montreal (tijdens het Thanksgiving weekend begin oktober). Dus nog even geduld, jongens en meisjes. Jullie horen weer van me.
Business, Government and Global Environment, Corporate Reputation and Brand Management, Managerial Negotiations en Corporate and Reward Systems. Als je de namen van mijn vakken hoort, lijkt het nogal wat voor te stellen. Je zou haast gaan denken dat het interessant is. En meestal is dit nog waar ook, behalve dan Managerial Negotiatons. Dat is vooral heel leuk. Dat is tenminste wat de instructrice ons al 10 keer heeft weten te vertellen. Elk college moet je onderhandelen met een van de andere studenten. Je weet van elkaar niet wat je moet bereiken, waardoor dit best wel lastig is. Als je eenmaal bezig bent, ga je je echter steeds meer inleven in je rol en wordt het inderdaad best leuk. Bovendien heeft het vak een slagingspercentage van 100%. Vind ik ook best leuk. Een soortgelijk vak als Corporate Reputation and Brand Management heb ik vorig jaar ook al gevolgd in Tilburg, maar de hoogleraar die dit geeft is een stuk sympathieker dan de heer Roest die ik in Tilburg had. Enig nadeel is dat het de helft van de tijd over (Canadese) merken gaat waar ik nog nooit van heb gehoord. Laatste college mochten we een merk gaan beoordelen op reputatie en toen kozen we voor Coca-Cola. Daar had ik weleens van gehoord. Bij Corporate and Reward Systems zitten we met 8 man in college en wordt er veel gediscussieerd. Dat is wel even wennen, maar zeker leerzaam. Voor het Government vak moesten we een Briefing Note schrijven, waarbij je op één pagina instructies moest geven aan een minister als die moet reageren op een (crisis)situatie. Onderwerp mocht je zelf kiezen, dus toen heb ik gekozen voor de situatie in Haren van vorige week. Zodoende heb ik ook een excuus me te verdiepen in wat er zoal in Nederland gebeurt. Wel jammer dat ik het feestje van Merte heb moeten missen, ben er zeker bij als ze 17 wordt.
Nu hebben jullie een beetje een idee gekregen wat ik op studiegebied uitvoer. Toch blijft donderdagmiddag het hoogtepunt van de studieweek: begin van het weekend! Afgelopen weekend hadden we zodoende op donderdagavond eerst de verjaardag van een van de Franse dames waarna we naar de 1280 (een bar/club onder een van de universiteitsgebouwen, die moet ik in Tilburg nog zien te vinden) zijn gegaan, op vrijdagavond hadden we een internationaal diner georganiseerd (waarbij iedereen een gerecht uit zijn thuisland moest klaarmaken. Onze boerenkool was erg goed gelukt. Net als de rookworst trouwens. De Noorse, Deense en Franse specialiteiten smaakten overigens ook prima. Net als de Duitse fles Jägermeister), zaterdagmiddag mijn eerste American Football wedstrijd bijgewoond (leuk om een keer mee te maken, maar toch opvallend dat een sport waarin in 3 uur tijd zo weinig gebeurt mensen kan boeien) en zaterdagavond hadden we een huisfeestje. Beetje flauw als er rond 23.00 politie langskomt om te zeggen dat de muziek zachter moet. Gelukkig zijn ze daarna niet meer teruggekomen, want ze zijn er toe in staat feestjes compleet te ontruimen heb ik vernomen.
Daarnaast ben ik weer aan het sporten geslagen. Heb gelukkig de tweede etage in het sportcentrum ontdekt, waardoor ik niet gedwongen ben de fitnessapparaten op de begane grond te gebruiken waar ik niets van snap (ja, Martijn en Stijn, jullie zijn er niet om ze me uit te leggen) en hoef ik ook niet tussen de veel te brede gasten mijn oefeningen af te werken. Echter ben ik niet alleen in het sportcentrum bezig, maar ben ik de komende maanden weer te bewonderen op het voetbalveld. Heb voor 40 dollar voetbalschoentjes op de kop weten te tikken op een grote uitverkoop en de plannen om een voetbalteam op te starten met internationale studenten ging door. Vorige week donderdag de eerste training afgewerkt (wat neerkwam op een uur lang partijspel met in totaal 26 man) en zondag hadden we onze eerste wedstrijd. We doen mee aan een universiteitscompetitie, dus je speelt enkel tegen andere teams van de McMaster University. Alle wedstrijden vinden dus op dezelfde velden plaats. Ze duren alleen slechts tweemaal 25 minuten. Desondanks wisten we de eerste wedstrijd met 6-0 te winnen. Als centrale verdediger had ik het niet al te druk, al moet ik toegeven dat de Canadezen niet zo heel goed zijn in voetbal. Dan kun je beter een aantal Engelsen, Fransen en Duitsers in je team hebben. Aangevuld met onze Deense aanvoerder, een Italiaan, een Amsterdammer en een Mexicaanse keeper hebben we geen onaardig team. De play-offs moeten haalbaar zijn! En het kampioenschap ook, als we elke week tegen Canadezen mogen voetballen.
Komend weekend moet ik echter meteen een wedstrijd missen, want dan ga ik samen met Tom en zijn ouders de natuur van Canada ontdekken. De ouders van Tom hebben dit de afgelopen twee weken al gedaan en vertrekken na het komende weekend weer naar Nederland. Ze stelden voor ons naar een van de natuurparken te rijden, dus wie zijn wij om zo'n aanlokkelijk aanbod af te slaan. Aangezien veel andere internationale studenten naar Alonquin Park (een van de grootste parken hier in Ontario) gaan dit weekend, lijkt het ons een ideaal moment Hamilton te ontvluchten om vogels, beren en olifanten te spotten. Met die vogels moet het wel goed komen, maar die verrekte olifanten weten zich altijd goed te verstoppen in de bossen heb ik gehoord. Jullie zullen moeten wachten op mijn volgende blog om erachter te komen of het me gelukt is er een te ontdekken of misschien wel een hele kudde. Daarin ook de verhalen over onze trip naar Montreal (tijdens het Thanksgiving weekend begin oktober). Dus nog even geduld, jongens en meisjes. Jullie horen weer van me.
-
27 September 2012 - 08:43
Stamoudste:
Bij deze wil ik bevestigen dat je de deadline gehaald hebt...pluim op je hoed! Dank voor het enigszins zin geven aan mijn leven.
Buiten dat klinkt het allemaal goed, mooi verhaal...ben blij dat jij nu een expert in Coca-Cola en Project X-feestjes bent....ik wacht met smart op de nieuwsberichten over Project X: Hamilton georganiseerd door een of andere dwaze Hollander. Jammer van de diss naar het American Football, geef niet op...de liefde heeft vaak even tijd nodig om te groeien. ;-) Wel mooi dat je iig de Nederlandse eer verdedigd in het normale voetbal en veel plezier nog met het door de modder banjeren! -
27 September 2012 - 09:00
Stijn:
Leuk verslag bas, en goed te horen dat je bij het voetbal ook lekker kunt shinen daar :p. -
27 September 2012 - 12:05
Bas:
He Bassie, leuk dat je je vermaakt daar! Nationale parken zijn echte aanraders, dus goed dat je op het aanbod bent ingegaan. Hopelijk ga je je er nog heel erg goed vermaken en dat kampioenschap ook nog binnenslepen, maak je er ook nog eens eentje mee;)
X -
27 September 2012 - 12:43
Martino:
Ik voel me zeer vereerd dat je mij in je stukje hebt vermeld! Ik kan ook niet wachten op het volgende verhaaltje! -
29 September 2012 - 12:12
Patrick V:
Ha Baas,
Het was me een eer en waar genoegen om deze blog te mogen vinden. Ik ben blij dat ik zo weer een beetje op de hoogte kan blijven. Voor een beginnetje ziet er het aardig uit, uiteraard verwachten we wel dat er de volgende blog wat spectaculairders op de plank komt. Vechten met slangen, achtervolgd worden door olifanten, nachtjes in de bak, dat soort zaken. Met mijn commerciële instelling ben ik namelijk een autobiografie over jou aan het schrijven. Dat klinkt heel raar, een autobiografie over een ander schrijven, maar dat is dé marketing van 2012.
Ik wil je allereerst complimenteren met het maken van boerenkoolstamppot. Het is namelijk echt lastig om goede boerenkoolstamppot te maken. Sterker nog, voor mij is dat een van de redenen om af en toe eens naar mammie terug te keren. Dus chapeau daarvoor. Verder ben ik natuurlijk heel content dat je ook daar de moeite neemt om dat goddelijke lijf van je in goede conditie te houden. Je hebt toch ook een beetje geprofiteerd van die discipline die Martijn ons al jaren bij probeert te brengen (nu heb ik Martijn ook genoemd, is ie weer vereerd. Mooi man.) Daarbij ben ik me nu aan het indenken hoe jouw voetbalkwaliteiten tot z'n recht gaan komen wanneer behalve jouw Hollandse nuchterheid in het spel, ook Engelse, Franse, Italiaanse, Deense en Duitse elementen straks aan jou wel besteed zijn. Jij moet wel terugkomen als een totaalvoetballer Feyenoord achter in de defensie mist. Ik zal wel aan Koeman doorgeven dat ie aanvraagt of de jongens 2x 25 minuten mogen spelen, omdat jij dat gewend bent.
Tot slot wil ik je "even" meegeven dat je je absoluut niet druk hoef te maken over jouw thuisfront. Ik heb je beloofd goed voor je grote liefde FC Den Bosch te zorgen. Je kent me, sportief en financieel alles onder controle en de sfeer onder de supporters is nog nooit zo lekker geweest. Is natuurlijk het minste wat ik voor je kan betekenen. Oh, en ik heb een extra snoepzakje voor je meegenomen van Merte. Zo heeft m'n moeder mij opgevoed, altijd zo veel mogelijk eruit proberen te halen. Dankje mam!
Met ons gaat het allemaal goed, leuk dat je dat wilt weten. Bjorn en ik hebben beide een groepje met de disputentochten, vinden we hartstikke leuk. Dat was donderdag en aankomende dinsdag weer. Ik ging met m'n groepje langs ons en OC, Equilibre, BIB, Braque en Excessive. Superleuk natuurlijk. Maar na BIB waren m'n sjaars al in een soort van dronkenschap en 1'tje was er vrijdag jarig en had om 12 uur een fles prosecco moeten adten van Excessive. Dus die was heel dronken en hebben we naar huis moeten sleuren. Sowieso een goeie sjaars dus om de diversiteit binnen ons uit te breiden. Oh, ik heb ook Thomas in m'n groepje. Iedereen kent Thomas, alleen jij niet. Je snapt dus niet waarom ik dat zo noem, maar dan ben je in elk geval voorbereid als je straks terug komt dat je het fenomeen Thomas kent. Van Bjorn zijn groepje weet ik helemaal niks, dus dat is jammer. Maar misschien dat hij ook nog reageert.
Verder gaat Jeroen binnenkort praeses worden, iets waar we allemaal ontzettend tegenop zien aangezien Jeroen als BarCommer al moeilijk arrogant is. Maar tegen die tijd dat jij terugkomt hebben we dat arrogante gedrag er al wel uitgeslagen. Oh, en Bas Rewinkel moet tegenwoordig zijn vriendin delen met Stijn. Stijn ja, die oud-huisgenoot van je. Rewinkel vindt het allemaal goed dat Stijn en Esther af en toe afspreken, om te gaan squashen zeggen ze.
Om maar af te sluiten met een nagatieve noot, hoewel die voor jou ook enigszins positief is: We zijn met de neus op de feiten gedrukt wat betreft onze zaalvoetbalcarriere. Het eerste half jaar dat jij er niet bij kunt zijn zijn we niet ingeschreven in de competitie. Niet omdat we te laat waren, maar omdat we niet wilden. Zaalvoetbal zonder jou is ook niets van het oude concept.
Ik moet gaan stoppen, ik moet me mentaal voorbereiden op m'n voetbalwedstrijd hier in Tilburg tegen SVG 2. Weet dat wanneer ik scoor vandaag, dat ik hem opdraag aan jou. Of haar, als het vanavond is!
Tot blogs! x -
30 September 2012 - 10:07
Thijs:
Mooi verhaal kerel! -
01 Oktober 2012 - 06:25
Bas Schreurs:
Je hebt gelijk, Thijs! Mooi verhaal, Patrick. Fijn dat ik nu weer helemaal op de hoogte ben en ik iets te lezen had in de auto op weg naar het Provincial (dacht toch echt dat het National was, maar daar kwam ik gelukkig pas net achter dus heb gewoon heel het weekend gedaan alsof het een National Park was) Park. Maar ik heb zelfs een paar keer hardop gelachen toen ik jouw verhaal las, wat ik eigenlijk nauwelijks gedaan heb sinds eind augustus dus sinds ik jullie zo erg mis. Met die autografische biologie komt het ook helemaal goed denk ik. Volgende keer verwacht ik weer een reactie en minstens zo lang als deze, Pat!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
